ผ่านมาสองสามปีที่ไม่ได้กลับไปสัมผัสมหาสารคาม โดยเฉพาะพิพิธภัณฑ์มหาวิทยาลัยมหาสารคาม สถานที่เรียนวิชาพิพิธภัณฑ์ของเอกประวัติศาสตร์ สาขาย่อยพิพิธภัณฑ์ บรรยากาศการเรียนวิชานี้สบายๆที่สุดเท่าที่เคยร่ำเรียนมา เพราะเวลาไปเรียนแทบจะไม่ได้ใส่ชุดนักศึกษาไปเลย ใส่แต่ชุดเล่นไปเรียน อาจารย์ก็ไม่ได้ว่าอะไร แล้วเพื่อนเขาก็ใส่ไปกัน
ตามภาพถ่ายมาไม่ค่อยชัดเจนสักเท่าไหร่ แต่จริงๆแล้วพิพิธภัณฑ์มหาวิทยาลัยมหาสารคามเป็นสถานที่เรียนที่สวยงามมากแห่งหนึ่ง เพราะผมได้เรียนที่ห้องสัมนา/ห้องประชุม ซึ่งสถานที่แห่งนี้ก็เป๋นหน้าเป็นตาของทางมหาวิทยาลัยด้วย
จุดสุดยอดของการเรียนวิชานี้คือการพรีเซนท์งานซึ่งก็ฉุกละหุกทุกครั้งที่ได้ขึ้นไปรายงาน ทำทันบ้างไม่ทันบ้าง เสียดายทีตอนนั้นเราไม่มีโน๊ตบุ๊คมีคอมพิวเตอร์ ถ้ามีโน๊ตบุ๊คเร็วกว่านี้การเรียนคงคล่องตัว แต่เดี๋ยวนี้นักศึกษาส่วนใหญ่ก็มีโน๊ตบุ๊คกันแล้ว มันช่วยให้การเรียนคล่องตัวดี เพราะพกไปทำรายงานกันได้ทุกที่
นอกจากบรรยากาศในการเรียนสิ่งที่พึงจะจำได้ก็คือเพื่อนที่ร่วมเรียนนี้แหล่ะ บรรดาเพื่อนสนิทในกลุ่มก็มาเลือกเรียนสาขาเดียวกันด้วย เรียนพิพิธภัณฑ์จึงไม่เหงาและยังได้เพื่อนใหม่ คือเพื่อนที่เรียนประวัติศาสตร์ด้วยบางคนปกติก็ไม่ได้คุยกัน แต่พอเรียนสาขาเดียวกันมีงานกลุ่มให้ทำก็เลยได้รู้จักกัน
ตามภาพอาจารย์ที่สอนคือ อ.ทม เกตุวงษ์ศา เป็นอาจารย์ประจำชั้นและเป็นอาจารย์ประจำเอกพิพิธภัณฑ์ ที่สำคัญอีกอย่าง อาจารย์เคยพาพวกเราเอกพิพิธภัณฑ์มาเยี่ยมที่สถาบันวิจัยภาษาและวัฒนธรรม มหาวิทยาลัยมหิดล เลยได้รู้จักมหิดลจนเป็นความต่อเนื่องที่ผมได้มาต่อโทเอกพิพิะภัณฑ์ที่มหิดลนี้แหล่ะ
