เหตุผลที่เลือก OPPO F1

• ราคาต่ำกว่าหมื่น
• หน้าจอ 5.0 นิ้ว
• ซีพียู Snapdargon 8 คอร์ และแรม 3GB
• กล้องดี
• วัสดุโลหะ อันนี้เน้นเป็นพิเศษ เพราะจะไม่ใช้มือถือพลาสติกอีกแล้ว
• OPPO มีรอมพิเศษชื่อ Project Spectrum ที่เป็นรอม Android แบบเพียวๆ

ข้อสุดท้ายเป็นเหตุผลสำคัญที่ทำให้เลือกใช้ OPPO เพราะผมต้องการสมาร์ทโฟนที่มีรอมอื่นๆให้ลง ตอนแรกผมอยากได้พวก Samsung กับ HTC เพราะในต่างประเทศยี่ห้อนี้เขามีรอมให้เล่นเยอะ

แต่พอ OPPO มี Project Spectrum และเครื่องสเปคดีที่ราคาต่ำกว่าหมื่น ผมเลือกเอาเครื่องนี้เลย ..แต่ว่าคงอีกนานนะถึงจะลงรอมใหม่ ใช้เบื่อแล้วค่อยลงครับ และตอนนี้ยังไม่มีรอมใหม่สำหรับรุ่น F1

สิ่งที่ทำให้อึดอัด

คิดว่าคงไม่เกิน 1 ปีจะได้ซื้อมือถือ Android เครื่องใหม่อีกครั้ง สเปคมันดีแต่อยู่หรอก ..แต่มันไม่สุด เช่น ไม่มี NFC ไม่มีสแกนลายนิ้วมือ และชาร์จไว สามอย่างนี้เป็นฟีเจอร์ของสมาร์ทโฟนรุ่นใหม่เลยนะ 

แต่คงไม่รีบที่จะซื้อใหม่หรอกนะ ผมต้องใช้ OPPO F1 ให้คุ้มก่อน เพราะมันไหลลื่น ใช้มาเดือนกว่าลงแอพไปตั้งมากมาย ยังไม่มีอาการแปลกๆให้เห็น

สรุปแล้วดีไหม ?

เหมือนกับที่จั่วหัวไว้ มันดี ซื้อมาตอนนั้น 8,900 บาท ตอนนี้ลดเหลือ 7,990 บาท ก็ยิ่งคุ้มขึ้นไปอีก หากย้อนเวลากลับไปได้ ก็คงเลือกซื้อเครื่องนี้เหมือนเดิม ไม่เสียดายที่ซื้อไป

เครื่องที่อยากได้ในอนาคต

ถ้าผมจะซื้อเครืองใหม่ ขอเป็นอะไรก็ได้ที่เป็นยี่ห้อ Samsung แล้วกัน เพราะมีคนใช้ยี่ห้อนี้เยอะ ที่เลือกยี่ห้อนี้ผมจะได้เอามาเขียนวิธีใช้งานการตั้งค่าและระบบต่างๆของซัมซุง

เกี่ยวกับวิธีใช้ OPPO ผมก็เขียนวิธีใช้งานต่างๆไว้ที่ > http://android.maahalai.com/category/oppo/

แต่พอใช้ไปนานๆ ก็มีอาการเหมือนกับคนอื่นๆ คือรู้สึกว่าต้องงอกเลนส์ ผมเล็งๆพวกเทเลไว้ แล้วก็ได้ 60mm มือสองสภาพดีมีประกันมาใช้งาน แม้ว่าจะไม่ได้ชอบในตอนแรก แต่สังเกตุพฤติกรรมตัวเองตอนถ่ายรูป จะเป็นคนชอบถ่ายเจาะมากกว่าถ่ายวิว วิวแทบไม่ถ่ายเลยผมเน้นถ่ายจุดเล็กๆที่สายตาคนอื่นไม่ค่อยได้มองมากกว่า ..ก็เลยคิดว่า 60mm นี่ล่ะน่าจะเหมาะสม รูปทรงไม่ใหญ่(ยกเว้นฮูด) และที่น่าสนใจมันถ่ายมาโครได้

หมายเหตุ

• รูปภาพทั้งหมดแค่ติดป้ายกำกับว่าถ่ายด้วยเลนส์อะไร ไม่ได้รวมการตั้งค่ารูรับแสง
• รูปภาพทั้งหมดถ่ายจากกล้อง FujiFilm X-T10

ระยะเลนส์

มาเริ่มกันที่ประเด็นแรก จุดต่างที่สำคัญอยู่ที่ระยะเลนส์ 35mm สำหรับผมมันเป็นเลนส์กลางๆ จะกว้างก็ไม่กว้าง และไม่แคบเท่าไหร่ แต่เลนส์ตัวนี้ใช้งานได้ครอบคุม ถ่ายอาหารและถ่ายคนได้สบายๆ ถ่ายดอกไม้ก็สวย ถ่ายวิวได้นิดหน่อย

ระยะห่างถ้าถ่ายคนก็ประมาณ 2-3 ก้าว จะถ่ายละลายหลังสวยๆได้พอดี หรือถ่ายรูปคนที่นั่งกินข้าวอยู่บนโต๊ะอาหารก็ได้ ถ้าโต๊ะกว้างก็ไม่ต้องถอย แต่ถ้าโต๊ะแคบอาจจะได้เอนหลังหน่อย

ส่วน 60mm เป็นเลนส์มุมแคบ ใครมีเลนส์คิทให้ลองซูมสุดกระบอก ระยะจะประมาณนั้นเลย และการใช้งานมันจะทำได้ดีแค่บางสถานการณ์เท่านั้น ถ่ายพอร์ตเทรตละลายหลังสวยๆได้ โดยยืนห่างกัน 5-6 ก้าว ใช้ส่องแมวที่อยู่ข้างถนนพอได้ ถ่ายดอกไม้ได้อยากสวยงาม และน่าจะเป็นเลนส์ที่ใช้ถ่ายดอกไม้ได้ดีมากที่สุดตัวหนึ่ง(เพราะมันเป็นมาโคร)

แต่มีหลายสถานการณ์ที่ 60mm ทำได้ไม่ดี เช่น ถ่ายรูปอาหารบนโต๊ะ นั่งถ่ายบนโต๊ะทำได้อยู่นะ แต่ต้องยกกล้องสูงหน่อย ถ่ายรูปคนในรถก็ไม่ได้ หรืออยู่ในพื้นที่แคบๆ ระยะนี้ไม่เหมาะสมเลย

บุคคลิก

35mm = ถ่ายในสิ่งที่สายตาคนทั่วไปมองเห็นได้ถนัด

60mm = ถ่ายในสิ่งที่สายตามองเห็นไม่ค่อยถนัด เช่น มาโคร และระยะที่ห่างออกไปหลายก้าว

ความคม

แม้ว่าสองตัวนี้จะเป็นเลนส์เกรด XF เหมือนกัน แต่ผมสัมผัสได้ว่ามีบางอย่างต่างกัน 35mm เปิด F1.4 ภาพจะฟุ้งนิดนึง แต่ไม่สามารถมองเห็นได้ง่ายถ้าไม่ซูมดู (ไม่เหมือนกับเลนส์มือหมุนเก่าๆ ที่ถ่ายมาก็รู้เลยว่าภาพมันฟุ้ง) แต่ถ้าเปิดที่ F2 จะได้ภาพที่คมพอดี

ประเด็นเรื่องความฟุ้งผมว่ามันเป็นสเน่ห์ของเลนส์ตัวนี้ไปแล้ว เพราะมันทำให้ถ่ายสาวๆออกมาสวย โดยความฟุ้งจะเป็นรองพื้นเกลี่ยใบหน้าให้ดูเนียนขึ้น และมองออกได้ยากถ้าไม่ซูมดู

ส่วน 60mm เป็นเลนส์ที่คมตั้งแต่ F แรก เปิดที่ F2.4 แล้วยังเก็บรายละเอียดได้ดี สิวมีกี่เม็ดเห็นชัดเต็มตา ถ้าได้ถ่ายสาวๆที่มีสิวอาจได้รีทัชจนเหนื่อย เว้นแต่ไม่แคร์เรื่องสิว

ความเร็ว

ถ้าถ่ายตอนกลางวัน ทั้งตัว 35mm และ 60mm ไม่ได้รู้สึกว่ามันช้าเลย โฟกัสเร็วปกติ

แต่ถ้าอยู่ในที่แสงน้อย 35mm ชนะขาด 60mm ออกอาการชัดเจน โฟกัสวืดวาดบ่อย

กลางคืน

35mm เป็นเลนส์ที่ถ่ายภาพกลางคืนได้ดีมาก ไม่ว่าสถานการณ์ไหนก็รู้สึกถึงความมั่นใจ แม้ว่าจะมีวืดวาดบ้าง แต่อยู่ใน % ที่น้อย

ส่วน 60mm ถ่ายในที่แสงน้อยได้ลำบากมาก ผมแก้ด้วยการดัน ISO สูงๆตลอด

ถ่ายรูปเด็ก

ใครที่มีลูกอยากได้เลนส์ดีๆมาถ่ายละลายหลังสวยๆ (ผมมีแต่หลานนะ) ถ้าต้องเลือกระหว่าง 35 กับ 60 แนะนำ 35mm ดีกว่า เพราะสามารถถ่ายได้โดยไม่ต้องอยู่ห่างจากตัวเด็กมาก ระยะ 60 คิดว่าอยู่ห่างจากเด็กเกินไปและเขาจะไม่ค่อยสนใจกล้อง

ถ่ายรูปดอกไม้

ถ้าชอบแนวธรรมชาติเล็กๆ มด แมลง ดอกไม้ ฯลฯ 60mm ทำได้ดีกว่าแน่นอน ต่อให้ไม่ได้ถ่ายมาโครก็ตาม มันจะเก็บรายละเอียดได้ดีกว่า ส่วน 35mm ถ่ายดอกไม้พอได้อยู่

ถ่ายอาหาร +บรรกาศในร้าน

ถ้าชอบเที่ยวกิน ชอบชาเขียว ชอบจิบกาแฟที่คาเฟ่ 35mm ทำได้ดี ถ่ายรูปอาหารแทบไม่ต้องขยับ ถ่ายบรรกาศในร้านพอได้อยู่ แต่มุมจะแคบไปหน่อย ส่วน 60mm ลำบากมาก ทั้งพื้นที่ที่แคบ หลายๆร้านจะมีแสงน้อย หรือนั่งร้านแบบ outdoor ก็ไม่ถนัดอยู่ดี ร้านส่วนใหญ่ไม่ได้มีพื้นที่มาก ..แต่พอถ่ายได้ไหม 60mm ทำได้อยู่นะครับ ไม่ใช่ว่าเข้าร้านแล้วจะทำอะไรไม่ได้เลย ถ่ายรูปอาหารได้ แต่ต้องยกกล้องสูงหน่อย ถ่ายคนและบรรยากาศในร้านจะได้มุมที่จำกัด

ถ่ายรูปสัตว์เลี้ยง

ยังไม่เห็นข้อแตกต่างเท่าไหร่นอกจากระยะที่ต่างกัน แต่เอาเป็นว่าให้ดูพฤติกรรมของสัตว์เลี้ยงเป็นหลัก อย่างหมาผมถ้าเห็นกล้องแล้วชอบหันหน้าหนี ต้องอยู่ห่างๆแล้วมันจะดูเป็นธรรมชาติ ตรงนี้ 60mm ตอบโจทย์ได้ดีกว่า ระยะนี้เอาไปส่องแมวตามรั้วบ้านก็ยังได้

ถ่ายพอร์ทเทรต

ทำได้ดีทั้งคู่แต่สไตล์จะแตกต่างกัน เน้นความคมก็ 60mm แม้ว่าจะยืนระยะห่างหน่อย แต่ไม่ใช่สิ่งที่แปลกหรือลำบากอะไร เลนส์ที่เน้นพอร์ทเทรตส่วนใหญ่เขาก็ใช้ระยะ 50mm ขึ้นไป

ส่วน 35mm ถ้าเปิด F1.4 มันจะมีความฟุ้ง แต่ไม่ได้ฟุ้งแบบเลนส์มือหมุนนะ เพราะมองเห็นได้ยากถ้าไม่ซูมภาพดู แต่ถ้าจะถ่ายให้คมก็ทำได้แค่ปรับเป็น F2.0 ขึ้นไป

แต่ส่วนใหญ่เวลาถ่ายพอร์ทเทรตผมเปิด F1.4 ตลอด ถ่ายพอร์ทเทรตถ้าถ่ายให้ผู้หญิง ส่วนใหญ่เขาไม่สนว่าภาพที่ออกมามันคมชัดไหม แต่เขาจะดูว่าเขาสวยพอไหม

ถ่ายสตีท

ได้ทั้งสองเลยครับ ชอบกว้างหรือแคบ ไกล้แบบหรือไกลแบบ คิดว่าแล้วแต่มุมมอง ความถนัด แต่ฮูด 60mm ค่อนข้างใหญ่ ดูไม่เป็นมิตรกับประชาชนเท่าไหร่

ถ่ายวิว

ทั้งสองเลนส์ไม่ได้เหมาะกับการถ่ายวิวเลย แต่ถามว่าอันไหนดีกว่า ยังไงก็ต้อง 35mm อยู่แล้ว เพราะมันเห็นวิวได้กว้างกว่า ส่วน 60mm แม้มุมมองจะแคบมากก็ใช่ว่าจะถ่ายไม่ได้ มันถ่ายได้ เพียงแต่ต้องเลือกมุมมานำเสนอ

ถ่ายรูปของเล่น

ถ่ายรูปโมเดลของเล่นต่างๆ คิดว่าทำได้ดีทั้งสองเลนส์เลย แต่ถ้าจะถ่ายรูปสินค้าคิดว่า 60mm น่าจะดีกว่าในแง่ของการเก็บรายละเอียด

สรุป

• 35mm เป็นเลนส์อเนกประสงค์ ใช้งานง่าย ถ่ายรูปทั่วไปได้ดี
• 60mm ให้อารมณ์ศิลปิน ถ่ายรูปได้ในมุมที่จำกัด

แต่สภาพยังสมบูรณ์ 99% อุปกรณ์ครบมีกล่องพร้อมใบเสร็จ เหมาะกับคนที่ต้องการวาดรูปหรือใช้จด

ติดต่อ

• โทร 083-666-7924
• LINE ID = makky.in.th

คุณสมบัติ

• เทคโนโลยี PixelPoint กับปลายหัวเขียนที่เล็กที่สุด ขนาด 3.1 ม.ม แม่นยำจนเหมือนปากกาจริง
• Palm Rejection ประสานความสามารถของ Adonit’s เพิ่ม ความสามารถวางข้อมือลงบนหน้าจอ iPad
• แรงกด Pressure Sensitivity ถึง 2048 ระดับ
• ปุ่มลัด Shortcut Buttons
• ที่ชาร์จ USB เข้ากับพอร์ต USB แค่วางลงบนแท่นชาร์จที่ยึดติดด้วยแม่เหล็ก เติมพลังการใช้งาน สูงสุด 1 เดือนเต็ม

แต่สุดท้ายพอซื้อกล้องก็จัดเลนส์ Kit 16-50mm มาก่อน เพราะงบไม่ถึง และต่อมาก็ซื้อเลนส์มือหมุน Fujian 35mm F1.7 มาลองใช้ เลยได้เรียนรู้เกี่ยวกับระยะ 35mm

ตอนใช้เลนส์ระยะ 35mm ใหม่ๆ ผมค่อนข้างอีดอัดกับการถ่ายวิว เพราะ 10 กว่าปีที่ผ่านมาผมใช้กล้องที่ถ่ายวิวได้กว้างมาตลอด แม้แต่กล้องมือถือมันก็ถ่ายวิวได้กว้างเลนส์ระยะนี้

แต่พอได้ลองระยะอื่นๆมาบ้างแล้ว เลยค้นพบได้ว่าระยะ 35mm นี้ดีที่สุดแล้วสำหรับเอามาเป็นเลนส์ “ติดกล้อง” ของผม ถ่ายสิ่งต่างๆในชีวิตประจำวัน ถ่ายแบบถ่ายคนก็ใช้ได้เลยแหล่ะ

สรุปเหตุผลที่เลือกซื้อ
– เพราะความเป็นเซเลปของเลนส์
– ชินกับเลนส์ระยะนี้แล้ว ด้วยการใช้ Fujian 35mm F1.7
– รู้สึกชอบเลนส์ระยะนี้ที่สุด
– อยากได้เลนส์ติดกล้องดีๆสักตัว
– วันศุกร์มีนัดถ่ายรูปโปรไฟล์ แต่อาวุธที่มียังไม่มีประสิทธิภาพเพียงพอ

รูปลักษณ์

หลังจากติดเลนส์ไว้กับกล้องแล้วแขวนคอใหม่ๆ รู้สึกเหนื่อยกว่าเดิม เพราะชินกับการใช้เลนส์เบาๆมานาน แม้ว่าเลนส์จะไม่ได้ใหญ่ แต่หนักคอใช้ได้

ส่วนที่ผมชอบที่สุดก็คือฮูด ถ้าไม่ใส่แล้วจะรู้สึกแปลกๆ ฮูดตัวนี้เหมือนกันกับ XF 18mm f2 แต่รายนั้นรู้สึกว่าใส่ฮูดแล้วจะดูหล่อกว่าของ 35mm

คาแรคเตอร์

เลนส์นี้ใช้ถ่ายคนได้ดี สิ่งของก็โอเค ส่วนวิวได้นิดหน่อย จะบอกว่ามันถ่ายทุกสิ่งทุกอย่างได้เลยก็ว่าได้ แต่ไม่ได้โดดเด่นอะไรสักอย่าง

หรือแม้แต่การถ่ายคน เลนส์ตัวนี้ถ่ายคนได้ดีอยู่ แต่ไม่ได้ดีที่สุดถ้าเทียบกับเลนส์ที่เขาสร้างมาไว้ถ่ายคนโดยเฉพาะ เช่น 56mm

ฟูจิเองก็คงไม่ได้คิดจะให้เลนส์ตัวนี้เก่งด้านใดด้านหนึ่งโดยเฉพาะ สังเกตที่เว็บของฟูจิ Sample Image ของเลนส์ตัวนี้ดูทั่วๆไปมาก ขณะที่เลนส์อื่นๆเขาวางคาแรคเตอร์ไว้ชัดเจน เช่น 90mm ถ่ายคน, 14mm ถ่ายวิว 60mm ถ่ายมาโครอะไรแบบนี

แต่ถ้าถามว่าเลนส์ตัวนี้ถ่ายอะไรได้ดีที่สุด ผมว่าถ่ายคน แม้ว่าจะไม่สู้พวกเลนส์ระยะ 50mm ขึ้นไปไม่ได้ แต่ก็ทำให้ได้ระยะที่ทำภาพดูมีชีวิตชีวา คือถ่ายแล้วได้บรรยากาศรอบๆมาด้วยหน่อยนึง

ความชอบส่วนตัว

ผมชอบ “คาแรคเตอร์”แของมัน เลนส์นี้มันไม่ใช่เลนส์ที่ถ่ายชิวๆสบายๆได้ ถ้าเทียบกับ 18mm รายนั้นจะให้อารมณ์แบบถ่ายได้เท่าที่ตาเห็น แต่ระยะเลนส์นี้ค่อนข้างแคบ ต้องสร้างสรรค์มุมถ่ายภาพพอสมควร

เพราะด้วยระยะที่แคบ มันทำให้เอาหลายๆอย่างมาอยู่ในภาพภาพเดียวไม่ได้ มันเลือกได้แค่บางอย่าง ต้องเป็นคนหัดเลือกถ้าจะใช้เลนส์ระยะนี้

และก็เพราะมันเป็นแบบนี้ ผมถึงชอบมัน ..แต่ถ้าใครไม่ชอบเลือก ชอบเห็นอะไรหลายๆอย่างในภาพภาพเดียว เลนส์นี้จะทำให้อึดอัดเอาได้

โหมด Manual

แม้ว่ามันจะเป็น AF แต่ได้หมุนมือบ่อยอยู่นะ โดยเฉพาะเวลาที่อยากได้ภาพฉากหลังเบลอๆมากๆ ยังงัยก็ต้องหมุนเลนส์

อันนี้จะเหมือนกับ 18mm ถ้าอยากได้เบลอมากกว่าก็ต้องหมุน ประโยชน์ของโหมดนี้ผมจะใช้เวลาอยากได้โบเก้ หรือถ่ายดอกไม้แล้วโฟกัสไม่เข้า

ถ่ายรูปของบนโต๊ะ/อาหาร

ตอนแรกนึกว่าจะต้องถอยถ่าย แต่พอใช้งานจริงแล้วสะดวกมาก แค่หยิบเลนส์ขึ้นมาส่องเหมือนกับใช้มือถือถ่าย

เมื่อจับคู่กับ XT-10

ความเร็วในการโฟกัสอะไรต่างๆ เร็วไม่สู้เลนส์คิท 16-50mm II แต่ไม่ได้รู้สึกช้า มันพอๆกับใช้ 18mm จับโฟกัสได้ดีพอประมาณ

สรุปการใช้งาน

– รักเลนส์นี้มาก เพราะชอบระยะนี้เป็นทุนเดิมอยู่แล้ว

– เป็นเลนส์ที่ใช้ถ่ายคนได้ดี แต่ยังดีไม่สุดถ้าเทียบกับเลนส์ระยะ 50mm ขึ้นไป

– ระยะเลนส์ค่อนข้างแคบ ถ้าชอบระยะที่สบายๆเหมือนใช้กล้องมือถือ อาจต้องเลือกเลนส์อื่นนะ ..ด้วยการเพิ่มเงินแล้วเลือกซื้อ 23mm หรืองบน้อยก็ 18mm(แต่จะเอาเลนส์นี้อย่าให้คนมาไกล้เลนส์ ไม่งั้นจะหน้าบวม)

– ใครที่ยังลังเล ขอแนะนำให้เอามือหมุนมาเล่นก่อนนะ หรือเช่า หรือยืมเพื่อน ..หามาลองก่อนเผื่อไม่ชอบ เพราะราคามันก็แพง

แต่พอใช้ถ่ายไปเรื่อยๆก็เริ่มอยากได้มาครอบครอง อยากจะขโมยเอามาถ่ายที่บ้าน

และแม้ว่ามันจะเป็นเลนส์ที่ใช้ถ่ายมาโคร แต่หลายคนเลือกเอามาถ่ายพอร์ทเทรต รวมทั้งน้องที่ผมยืมเลนส์เขามาถ่าย รายนั้นแทบจะไม่ถ่ายมาโคร

ตัวเลนส์เป็นแบบนี้ครับ ไม่ใหญ่ พอถือถ่ายเดินเล่นได้สบายๆ (ถ้าจะใหญ่ก็เพราะใส่ฮูดนี่แหล่ะ)

ความแปลกของเลนส์
ใช้จิ้มถ่ายภาพระยะมาโครได้ แต่ถ้ายกกล้องออกมาแล้วจะโฟกัสไม่เข้า ต้องถอยห่างออกมาอีก 3-4 ก้าวถึงจะถ่ายได้

การโฟกัส
ระยะมาโครโฟกัสง่ายดี สมกับที่เกิดมาเพื่อถ่ายมาโคร แต่พอเอาถ่ายพอร์ทเทรต ต้องถอยห่างอย่างต่ำๆน่าจะ 4 ก้าว และถ้าจะถ่ายเต็มตัวต้องยืนห่าง 6-7 ก้าว

และหลายครั้งไม่ใช่โฟกัสแล้วจะติดทันที มันจะหาโฟกัส โดยเฉพาะที่ใบหน้าจะโฟกัสยาก

ถ้าเทียบกับเลนส์ AF อื่นๆที่ผมเคยลองอย่าง Kit 16-50 และ 18 f2.0 อันนี้กดจึ้กแล้วถ่ายได้เลย เร็วกว่ากันมาก

ความสนุกของเลนส์
เบลอฉากหลังได้ทุกรูปที่โฟกัสติด ถ้าใครชอบพอร์ทเทรตในราคาที่ถูกผมว่าเลนส์นี้ล่ะคือทางเลือกที่ดีที่สุด(เพราะที่ราคาถูกว่านี้ของค่ายฟูจิมันพอร์ทเทรตไม่ดีเท่าไหร่) แต่อาจจะโฟกัสช้าไปหน่อยเท่านั้นเอง

ความคมชัด
ผมว่าเลนส์ XF ของฟูจิมันคมทุกเลนส์อยู่แล้ว แต่หลายคนบอกว่าเลนส์นี้เป็นมาโครจึงเก็บรายละเอียดได้ดว่าเลนส์อื่น ประเด็นนี้ผมไม่แน่ใจ แต่เท่าที่ลอง สิวเม็ดไหนก็ผ่านเลนส์นี้ไปไม่ได้ ..เว้นแต่จะถ่ายระยะไกลๆหลายก้าว

เลนส์นี้เหมาะกับใคร
วัดจากความรู้สึกส่วนตัวล้วนๆ เลนส์นี้ไม่เหมาะกับผมเท่าไหร่ มันมีดีก็จริง ลองเล่นแล้วอยากได้ก็จริง แต่ถ้าได้มามันคงไม่ใช่เลนส์ติดกล้อง

ผมเป็นคนประเภทที่ อยากถ่ายอะไรแล้วต้องได้ภาพนั้นในทันที ใช้เลนส์นี้มันต้องถอย ถอยแล้วใช้เวลาโฟกัสอีก มันเลยไม่เหมาะกับผมเท่าไหร่

แต่ถ้าใครไม่แคร์เรื่องของโฟกัสช้า หรือระยะห่าง และมีงบ 9 พันบาท เลนส์นี้คือตัวเลือกที่ดีที่สุด สรุปมันเหมาะกับคนที่มีชีวิตแบบไม่เร่งรีบ

ตัวอย่างภาพ

ตัวอย่างภาพที่จบหลังกล้อง

สรุป

– มันคือเลนส์ที่อาจทำให้นางแบบเคืองเอาได้ เห็นสิวทุกเม็ด จุดด่างดำตรงไหนไม่เคยรอด ต้องฝึกรีทัชภาพไว้ด้วย
– ถ่ายทั่วไปก็ได้นะครับ และรูปที่ได้ก็ค่อนข้างมีเอกลักษณะ เพราะมุมมันแคบ
– เลนส์นี้จับโฟกัสช้าถ้าถ่ายพอร์ทเทรต (ช้ากว่าทุกเลนส์ของค่ายฟูจิเลยหรือป่าวไม่แน่ใจนะ) แต่เร็วกว่าใช้มือหมุนอยู่มาก

แต่หลังจากไปลองเลนส์ที่ร้านแล้ว ผมเลือก 18mm เพราะเห็นวิวได้กว้างกว่า ได้ f2 มาเผื่อไว้ถ่ายดงถ่ายดาว แล้วฮูดทรงเหลี่ยมๆมันดูหล่ออีกด้วย (แต่ทรงกลมของ 27mm ก็ดูหล่อไม่แพ้กัน)

ก่อนจะเลือกเลนส์จริงๆ ผมดูตัวอย่างภาพถ่ายและอ่านรีวิวมาเยอะมาก สิ่งที่หลายคนบอกเหมือนๆกัน ถ่ายวิวดี ถ่ายวัตถุสิ่งของที่อยู่ไกล้ๆดี แต่ถ่ายคนไม่ค่อยดี

พอเอามาใช้จริงมันก็เป็นอย่างที่เขาว่า เลนส์นี้มันถ่ายอะไรได้หลายอย่าง แต่ไม่เหมาะกับเอามา portrait เพราะถึงแม้รูรับแสงจะกว้างสุด f2 แต่เพราะระยะมันกว้างภาพที่ได้เลยไม่ต่างไปจาก Kit 18-55mm เท่าไหร่ แต่เบลอหลังได้มากกว่าหน่อยนึง

ความชอบส่วนตัว
ถ้าให้พูดตามความเป็นจริง เลนส์นี้ไม่ได้เหมาะกับสไตล์การถ่ายของผมเท่าไหร่ ครั้งแรกที่ลั่นชัตเตอร์ด้วยเลนส์นี้ไม่ได้สร้างความประทับใจอะไรให้ผมเลย ผมชอบภาพที่ดูมีมิติ ถ่ายอะไรต้องมีฉากหลังเบลอๆ

แต่ที่เลือกเลนส์นี้มาเพราะอยากได้เลนส์ที่ถ่ายแล้วรู้สึกสบาย ง่ายๆ ถ่ายอาหารบนโต๊ะไม่ต้องถอย ถ่ายสิ่งของไกล้ๆไม่ต้องขยับมากอะไรแบบนี้ เลนส์ 18mm มันทำหน้าที่ตรงนี้ได้ดี เอาไว้เก็บวิวเก็บภาพอาคารได้อีก

ส่วนเลนส์ถ่ายฉากหลังเบลอๆผมมีอยู่แล้วตัวหนึ่ง และกำลังจะซื้ออีกตัว(ในอนาคต) การมีเลนส์ 18mm มาเก็บไว้ไม่ใช่เรื่องเสียหายอะไรเท่าไหร่ และเชื่อว่าคงจะได้เอามาใช้บ่อยมากขึ้น เพราะพวกเลนส์ละลายฉากหลังมันถ่ายกว้างถ่ายไกล้ไม่ได้

สิ่งที่เพิ่งจะรู้
เพิ่งรู้จริงๆว่าเลนส์นี้มันมีสองระบบ ใช้แบบมือหมุนและถ่ายออโต้ได้ ถ่ายแบบมือหมุนใช้ถ่ายอะไรที่อยู่ไกล้ๆได้ดีกว่า เช่น พวกดอกไม้ ดอกหญ้า ถ่ายพวกนี้ออโต้เล็งยาก

เลนส์ตัวเก่า
XC 16-50mm ขายไปแล้วเรียบร้อย อีกเลนส์คือ fujian 35mm f1.7 เลนส์นี้จะเก็บไว้ ผมชอบโบเก้วนๆของมัน  และเตรียมซื้อเลนส์เอาไว้ถ่าย portrait อีกตัว เอามาใช้คู่กับ 18mm #แต่ยังตัดสินใจไม่ได้ว่าจะเอาเลนส์ระยะไหนดี

ตัวอย่างภาพจบหลังกล้อง

ส่วนนี้คือภาพผ่านที่การตกแต่ง

สรุป
– รู้สึกพอใจกับภาพที่ได้ เหมาะกับเอาไปเที่ยวถ่ายเล่นมากๆ
– เป็นเลนส์ที่เหมาะกับเอามาถ่ายรูปอาหารลงเฟสมากๆตัวหนึ่ง ถ้าเอามาถ่ายจริงจังเอาแบบเป็นการเป็นงาน ผมไม่แน่ใจนะว่าเลนส์นี้จะดีไหม
– ถ่ายแบบ Jpeg ยังได้ภาพที่คม
– 18mm ได้ภาพมุมกว้างไม่มาก แต่กว้างกว่าใช้ iPhone ถ่ายอยู่
– ใช้เลนส์ตัวนี้อารมณ์เหมือนใช้มือถือถ่ายรูปเลย เพียงแต่ภาพที่ได้มันมีคุณภาพมากกว่า
– แม้จะไม่ใช่เลนส์ที่เหมาะกับสไตล์การถ่ายของผมเท่าไหร่ แต่คิดไม่ผิดที่เลือกเลนส์นี้มา

ผมต้องการสร้างผลงานถ่ายรูปและถ่ายให้ฟรีสำหรับคนที่อยู่ อ.หนองหาน หรือ จ.อุดรธานี หรือถ้าเดินทางมาที่นี่ได้ก็มาเลยเดี๋ยวถ่ายรูปให้ฟรี จะเป็นในลักษณะของรูปโปรไฟล์หรือแฟชั่นก็ได้

สถานที่ถ่ายภาพ

ขอที่เป็นที่สาธารณะที่อยู่ใน อ.หนองหาน หรือ จ.อุดรธานี

ถ้าเป็น อ.หนองหาน เดี๋ยวพาไปถ่ายที่โรงเรียนหนองหานวิทยาหรือบ่อเสวย วิวสวยอยู่นะ ส่วนอุดรก็น่าจะเป็นหนองประจักษ์ หรือมีที่เดินทางได้สะดวกก็บอกมาได้

สำหรับตากล้องไม่ใช่มือใหม่หัดถ่าย แต่ก็ไม่ถึงกับเก๋า อยากกลับมาถ่ายรูปจริงจังอีกครั้ง ก็เลยจะถ่ายโปรไฟล์ให้ฟรี อยากได้โพสแบบไหนก็บอกมาเลย

ติดต่อ

แฟนเพจ คเณศ อธิรัตนกรัณฑ์
LINE ID = makky.in.th
Instagram = themakky

สิ่งที่จะได้

ไฟล์ภาพดิจิทัลที่ตกแต่งเสร็จแล้ว สามารถนำไปอัดรูปหรือทำอะไรต่อได้เลย

ผลงานที่ผ่านมา

รูปภาพที่ถ่ายที่ถ่ายในปีนี้ ดูได้ที่ IG = Themakky ตอนนี้มีแต่เด็กกับหมา และดอกไม้ใบหญ้า ไม่ค่อยมีอะไร กำลังรอถ่ายโปรไฟล์สวยๆอยู่ครับ

ส่วนนี่เป็นภาพที่เคยถ่ายเมื่อเกือบ 3 ปีก่อน

หลังจากที่ซื้อกล้องมาไม่ถึงเดือน ตอนนี้ก็งอกเลนส์แล้ว เป็นเลนส์ราคาถูกมาก ซึ่งตอนแรกผมเล็ง 35mm f.4 เป็นเลนส์ตัวถัดไป เพราะชาวฟูจิใช้กันเยอะ และมันก็ถ่ายได้สวยคมดี

แต่เลนส์ตัวนั้นราคามันแพง คงอีกสองสามเดือนกว่าจะได้ซื้อ เลยมองหาเลนส์ราคาถูกๆมาเล่นก่อน แล้วก็ได้เจอ Fujian 35mm f1.7 เป็นเลนส์มือหมุน ที่เลือกซื้อเพราะไปเจอกระทู้หนึ่งในพันทิป เขาบอกว่าใช้เลนส์นี้ถ่าย

ผมเห็นภาพตัวอย่างที่ใช้เลนส์นี้แล้วถูกใจมาก แม้ว่าภาพไม่คม แต่อารมณ์มันได้ ภาพจะฟุ้งๆถ่ายโบเก้ได้ง่าย และที่สำคัญราคารวมกับ Adapter ประมาณ 1,300 บาท(ราคาตามร้านบนเน็ต) แต่ผมได้มา 1,200 บาท

เลนส์ที่มีราคาประมาณ 1 พันบาทถือว่าถูกมากๆนะ โดยเฉพาะเลนส์ที่ทำโบเก้ได้ ราคาเท่านี้ถือว่าสุดคุ้ม

เลนส์นี้ผมได้มาสองวันเอง แต่รู้สึกติดใจตั้งแต่ครั้งแรกที่ได้ลองถ่าย เพราะมันทำฉากหลังเบลอได้สนุกมาก และมันเป็นเลนส์มือหมุน ถ้าชอบก็จะสนุกกับการหมุน ถ้าไม่ชอบก็อาจจะเกลียดมันได้เลย

รูปลักษณ์

ตัวเลนส์เป็นโลหะ ดูเหมือนจะหรู แต่พอลองจับๆแล้ว..เออก็สมราคาพันบาท แต่เอามาใส่กับ X-10 แล้วดูหล่อดีนะ นอกจากจะหล่อแล้วยังถ่ายสวยอีก

ข้อดี-ข้อเสีย

ข้อดีของการเล่นเลนส์มือหมุนน่าจะเป็นเรื่องของการปรับโฟกัส จุดเด่นมันอยู่ตรงนี้ล่ะ ใช้วิธีหมุนเลนส์เพื่อปรับโฟกัส ส่วนข้อเสียคือ “ช้า” กว่าจะได้จุดที่ภาพคมชัดต้องหมุนแล้วหมุนอีก และถ้าอยู่กลางแดดจ้าบางทีก็ลำบาก มองจอแทบไม่เห็นอะไร มองช่อง EVF บางทีก็เห็นไม่ชัดว่าหมุนได้ที่แล้วยัง

ต่างกับการใช้เลนส์แบบออโต้ เลนส์ที่ผมใช้อยู่คือ XC 16-50mm II ถ่ายเร็วดีนะ แค่เล็งกล้องกดฉึกเดียวแล้วถ่ายได้เลย หรืออย่างช้าก็เพราะเลือกจุดโฟกัส

แต่การโฟกัสของเลนส์ออโต้มันแม่นยำกว่า ถ้าโฟกัสได้แล้วภาพจะคมแบบไม่มีผิดเพี้ยน ส่วนเลนส์มือหมุน ภาพจะคมหรือไม่ขึ้นอยู่กับสายตาในตอนนั้น

ภาพที่ได้

ผมรู้สึกว่ามันคือเลนส์ที่ถ่ายรูปอะไรก็ดูสวยไปหมด ข้อดีคือทำโบเก้ง่าย ส่วนข้อเสียคือขอบมันเบลอ แต่ขอบเบลอจะบอกว่าเป็นจุดเด่นของมันก็ได้ เพราะภาพที่ออกมาค่อนข้างมีเอกลักษณ์

อย่างภาพนี้ ตรงขอบๆผมไม่ได้ไปแต่งให้มันบิดเบี้ยวนะ มันเป็นของมันเอง ซึ่งเป็นอะไรที่แปลกๆดี

เลนส์นี้แสงแฟร์เข้ากล้องง่ายมาก มันเป็นได้ทั้งข้อดีและข้อเสีย คือแล้วแต่ความชอบ ถ้าชอบแสงแฟร์มันก็จะเป็นข้อดีสำหรับคุณ ถ้าไม่ชอบก็จะเป็นข้อเสีย

แล้วเลนส์ 35mm f1.4 จะซื้ออยู่ไหม ?

จากที่ตั้งธงว่าจะเก็บเงินซื้อ ตอนนี้เริ่มลังเลแล้ว ที่ลังเลไม่ใช่เพราะเลนส์นี้ดีกว่า แต่เป็นเพราะระยะ 35mm มันทำให้ผมอึดอัดในบางที เพราะมันถ่ายวิวไม่โอเคเท่าไหร่ มุมมันแคบเกินไป

ผมอยากได้เลนส์ที่ถ่ายคนถ่ายวิวได้ ถ่ายดอกไม้ใบหญ้าแล้วทำโบเก้สวยๆได้ ทั้งหมดต้องทำได้ในเลนส์เดียว

แต่พอค้นข้อมูลแล้วพบว่า ..ไม่มีเลนส์บ้าที่ไหนทำทุกอย่างได้ในเลนส์เดียว ไม่งั้นเขาคงไม่ทำเลนส์มาให้เลือกหลายแบบ

ก็เลยคิดว่าถ่ายรูปไปและค่อยๆหาข้อมูลไปดีกว่า ไม่รีบร้อน ไม่มีทิปส์ไปถ่ายที่ไหน

สรุป

– เลนส์ราคาถูก คุณภาพเกินราคา
– เบลอฉากหลัง ทำโบเก้ง่าย
– ถ่ายระยะไกล้ไม่ได้ ต้องห่างอย่างน้อย 1 ไม้บรรทัด
– ถ่ายวิวบางรูปไม่สวย เพราะมุมแคบ และขอบเบลอ
– เป็นหนึ่งในเลนส์ที่มีรูปเป็นเอกลักษณ์ ลองแล้วอาจติดใจ

คิดว่าสักวันผมจะต้องมีกล้องดีๆสักตัว ตอนแรกผมเล็ง DSLR ของ Canon ไว้ เพราะเห็นพวกหนังสือสอนถ่ายภาพส่วนใหญ่จะใช้กล้องค่ายนี้

แต่มีอยู่วันหนึ่งไปเห็นกระทู้ pantip โพสภาพอาหารและบรรยากาศในร้าน (จำไม่ได้แล้วว่ากระทู้ไหน) จำได้แต่ว่าเป็นกล้อง X10 หรือ X30 ไม่แน่ใจ ที่สำคัญคือภาพมันสวยคม แต่ไม่ดูแข็ง ซึ่งมันเป็นสไตล์ที่ผมชอบ

ผมเริ่มกลับมาสนใจฟูจิอีกครั้งเพราะกระทู้นั้นเลยล่ะ

หลังจากนั้นก็เริ่มหาข้อมูลเกี่ยวกับกล้อง แล้วก็พบว่าฟูจิมีกล้องตระกูล X-Series เป็นกลุ่มกล้องที่ถ่ายภาพออกมาได้สวยกว่าตระกูล FINEPIX ผมใช้กล้องตระกูลนี้มา 10 กว่าปี เอามาถ่ายเวลาไปทัศนะศึกษา เพราะเรียนเอกประวัติศาสตร์จะได้ออกทัวร์ทุกเทอม โดยกล้องรุ่นแรกที่ใช้คือ Fuji Finepix Q1 และช่วงฝึกงานก็หันมาจับ DSLR-Like

ทำไมถึงเลือก FujiFilm X-T10

ของค่ายอื่นผมศึกษามาบ้าง แต่ผมอยากได้กล้องมิลเลอร์เลส ซึ่งมันมีไม่กี่ค่ายที่ถูกใจผม แต่ผมเทใจให้ฟูจิมากกว่า “เพราะไฟล์ภาพ” อันนี้คือเหตุผลหลักเลย รองลงมาเป็น “การออกแบบ” ผมชอบกล้องสไตล์นี้ ดูย้อนยุคแต่ไม่ตกยุค

และอีกรุ่นที่เล็งๆไว้คือ Olympus ออกแบบได้เท่ห์มาก แต่ไม่ชอบไฟล์ภาพ ส่วน Sony A7 สเปคโดนใจมาก แต่ไม่ชอบการออกแบบกล้อง ที่สำคัญงบไม่ถึง เลยกลับมาดูฟูจินี่ล่ะ

และก่อนจะมาเลือก X-T10 ผมเล็ง X-M1 ไว้แต่มันไม่มีช่องมองภาพ (ซึ่งเวลาถ่ายมองช่องนี้บ่อย) ส่วน X-E2 ผมก็ดูข้อมูลและคิดอยู่นานเลย แต่ติดที่จอมันพับไม่ได้ จนกระทั่งได้ดูรีวิว X-T1 ซึ่งก่อนหน้านี้คิดว่าไม่มีทางที่จะซื้อเพราะมันแพงไปสำหรับมือใหม่ที่ใช้กล้องเปลี่ยนเลนส์อย่างผม แต่มันมีทุกอย่างครบอย่างที่ต้องการทั้งจอพับได้

ต่อมาก็ตัดสินใจจะซื้อ X-T1 แล้วล่ะ จนกระทั่งมีข่าวลือรุ่น X-T10 ซึ่งสเปคเหมือนรุ่นพี่ทุกอย่าง ยกเว้นแต่เครื่องเล็กลง+กันน้ำไม่ได้ เลยตัดสินใจจะเอารุ่นนี้ล่ะ

แล้วใช้เวลารอเกือบ 2 เดือนนับตั้งแต่วันที่มีข่าวลือ ร้านดิจิตอลทูโฮมเอามาวางขายวันแรกก็ไปซื้อเลย (ซื้อมาเมื่อวานนี้)

สัมผัสแรก

งานออกแบบและปุ่มเมนูต่างๆถือว่าทำได้น่าประทับใจเลยทีเดียว แต่มีสิ่งที่ต้องทำให้ผมต้องใช้เวลาปรับตัวคือเรื่องของ “ขนาด” มือผมไม่ใหญ่นะ มือเล็กพอๆกับผู้หญิงเลย แต่จับแล้วไม่พอดีกับมือเลย เทียบกับตัวเดิมที่ใช้อยู่คือ FinePix HS35EXR รุ่นนี้พอดีมือเลย หยิบจับสะดวก

แต่ยังดีที่รุ่นนี้มีแฮนด์กริบมาด้วย คิดว่าเดี๋ยวคงได้ซื้อมาใส่ ให้จับกล้องแบบนี้ถ่ายภาพตลอดมันไม่ไหวจริงๆ

ส่วนน้ำหนักถ้าเป็นเครื่องเปล่ามันก็เบาดี แค่ 381g เอง และใส่เลนส์ Kit 16-50mm แล้ว รู้สึกหนักขึ้นมาแต่หน่อยนึง

เลนส์

ผมเลือก XC 16-50mm ใจจริงอยากได้ 35mm แต่น้าๆส่วนใหญ่แนะนำให้เริ่มที่เลนส์ Kit เขาบอกว่าจะได้รู้จักระยะที่ชอบ ผมก็เลยเลือกเลนส์ Kit ดีกว่า ลองเชื่อผู้มีประสบการณ์ก่อนดีกว่า และการเลือกเลนส์คิทน่าจะทำให้หัดใช้ระบบของกล้องได้ดีกว่า

แล้วทำไมไม่เลือก XF 18-55mm เลนส์ดีกว่าแน่นอน …แต่ อย่างแรกคือที่ร้านมีเฉพาะเลนส์นี้ ถ้าสั่ง XF 18-55mm รออีก 1-2 อาทิตย์  สองเลนส์นี้ราคาถูกกว่ามาก และในอนาคตถ้าจะซื้อ 35mm ก็จะเก็บเงินซื้อได้เร็วขึ้นด้วย

ส่วนเลนส์ XC 16-50mm เท่าที่ลองๆ ประทับใจผมอยู่นะ ไม่ได้ขี้เหร่เลยนิ

โหมดและเมนูต่างๆ

ผมเคยใช้ DSRL-Like ของฟูจิมาแล้ว 3 เครื่อง เมนูมันคล้ายๆกัน ตอนซื้อเครื่องที่ 3 มาแทบไม่ได้แตะคู่มือเลย ผมใช้เป็นทันที

แต่กับ X-T10 ผมต้องอ่านใหม่ อ่านแบบจริงจังเลยล่ะ เพราะใช้แล้วยังงงๆอยู่ มันทำเมนูมาไม่เหมือนกล้องรุ่นอื่น แม้ดูคล้ายๆ X-T1 แต่ก็มีส่วนที่ต่างกันอยู่

ที่สำคัญนี่คือกล้องเปลี่ยนเลนส์ตัวแรกของผม คงต้องใช้เวลาศึกษาอีกนาน

การถ่ายภาพ

ที่ผมเลือกกล้องมิลเลอร์เลส ไม่ไปเลือก DSLR นอกจากเรื่องของฟล์ภาพที่ชอบเป็นการส่วนตัว กล้องมิลเลอร์เลสมันดู “สบายๆ” ถ่ายชิวได้ ซึ่งผมชอบกล้องแบบนี้ เดี๋ยวในอนาคตคงได้มีภาพมาอวดเรื่อยๆ

ส่วนรูปทั้งหมดนี้จบหลังกล้อง ไม่ได้ปรับแต่งใดๆ จะมีก็แต่ลดขนาดภาพและใส่เครดิตเท่านั้น และถ่ายจากเลนส์ XC 16-50mm

ความน่าประทับใจ

ผมชอบที่กล้องมันให้เลือกจุดโฟกัสได้ง่าย กล้องเก่าผมใช้เทคนิคแพนกล้องเอา ส่วนความคมของภาพ ขอถ่ายหลายๆวันหลายๆแบบก่อนถึงจะตอบได้ว่าเลนส์นี้โอเครไหม

แต่คิดว่าคงจะดีกว่านี้ถ้ามีเลนส์ที่มีค่า F1.4 อยู่ในมือ

ของแถมจากร้าน

– SD card 8 GB

– กระเป๋ากล้อง อันนี้คุณภาพถือว่าดี ไม่โหล

– ฟิล์มกันรอยหน้าจอ

– ขาตั้งกล้อง (อันนี้ผมยังไม่ได้ เขาบอกอีก 2 อาทิตย์ค่อยไปเอา)

สิ่งที่เหลือ

รู้สึกว่ายังมีอีกหลายอย่างที่ต้องมี เช่น

– กระเป๋ากล้อง ของที่ร้านแถมมาเป็นกระเป๋าอย่างดีเลยนะ มีผ้าหุ้มกันชื้นมาด้วย แต่แฟชั่นไม่โดน คงต้องหากระเป๋าที่เข้ากับกล้องมาสะพาย

– อุปกรณ์ทำความสะอาด ผมยังไม่มีแม้แต่ผ้าเช็ด แต่ตัวเลนส์ซื้อฟิลเตอร์มาปิดไว้แล้ว เพราะเคยมีประสบการณ์โดนกล้องอื่นกระแทกหน้าเลนส์จนบิ่น

– ซิลิก้าเจล ลืมซื้อ ช่วงนี้ยิ่งหน้าฝนอยู่ เดี๋ยวคงได้ไปซื้อ

– แบตอีกสักก้อนสองก้อน อันนี้จะซื้อก่อนไปออกทริป

– สุดท้ายคือ “นางแบบ” อยากหัดถ่าย Portrait ตอนนี้มีแต่เด็กกับหมาเป็นแบบให้

แต่คนไทยส่วนใหญ่รวมทั้งผมคือเรียนอังกฤษมาแบบผิดธรรมชาติ คือเรียนรู้ศัพท์ด้วยการเขียนอ่านไปพร้อมๆกับการพูด แต่เรียนเรียนพูดน้อยมาก และเน้นพวก “การเขียน” มากกว่า เพราะการเขียนมันวัดความรู้ด้วยการสอบได้ง่าย

จริงๆผมคิดเรื่องนี้มานาน แต่มาคิดหนักมากขึ้นในตอนที่ดูรีวิวสินค้าไอทีต่างๆ ผมฟังไม่รู้เรื่อง จะดูแต่คนไทยรีวิวมันก็มีข้อจำกัดมาก ถ้าฟังอังกฤษได้โลกของผมคงกว้างขึ้น

ด้วยความคิดแบบนี้ ผมเลยเริ่มคิดอยากไปเรียนภาษาอังกฤษแบบจริงจัง ไปเรียนพูดตามที่เขามีสอน แต่ตอนนี้ “มีเงินน้อย” ช่วงนี้รายได้ไม่ค่อยดีเหมือนแต่ก่อน ลำพังเงินซื้อขนมยังไม่ค่อยมีเลย

ก็เลยลองเรียนรู้ด้วยตนเองด้วยการดูคลิป English Conversation

คลิปแบบนี้มีเยอะมากบน YouTube พอดูคลิปไปสักพักผมรู้สึกว่ามันช่วยได้มากกว่าการอ่าน จุดอ่อนที่มีมานานกำลังจะจางลงไปเรื่อยๆ

เทคนิคการดู English Conversation

https://www.youtube.com/watch?v=UlSVe2ehjls

คลิปที่ผมดูชื่อ English Conversation 01 มันจะมีหลายคลิป 02 03 04 ไปเรื่อยๆจนถึงคลิปที่ 33

คลิปนี้จะแบ่งการสนทนาเป็น 2 ช่วงคือ

ช่วงพูดปากเปล่า > ช่วงที่เขากำลังคุยกันให้ฟังไปเรื่อยๆ ไม่ต้องพยายามจับคำว่าเขาพูดอะไร ให้ฟังเหมือนดูหนังดูละครไทย ฟังไม่รู้เรื่องไม่เป็นไร ปล่อยผ่านไป อย่าเกร็ง

ช่วงซับไตเติ้ล > ตัวละครจะกลับมาพูดอีกครั้งเฉพาะในประโยคสำคัญๆ และมีข้อความให้อ่าน คำไหนที่แปลไม่ได้ให้เปิดดิคแปล แล้วลองพูดตาม

หลัการดูคลิปแบบนี้ก็คือ ให้คุ้นเคยกับสำเนียงการพูดแบบฝรั่ง ส่วนคำศัพท์ต่างๆเมื่อเจอบ่อยๆเข้า มันจะซึมเข้าสู่สมองเองโดยไม่ต้องท่องจำ

อีกเทคนิคก็คือ “อย่าแปลอังกฤษเป็นไทยในใจ” ยกเว้นตอนที่อ่านซับไตเติ้ล คุณอยากรู้ศัพท์คุณก็ค่อยแปล

การแปลอังกฤษเป็นไทยในใจระหว่างฟังคือเรียนรู้ที่ “ผิดธรรมชาติ” เช่นกัน ธรรมชาติของภาษาคือได้ยินแล้วเข้าใจหรือมโนภาพขึ้นมาได้เลย เหมือนกับการได้ยินคำว่า Dog สมองจะรับรู้ได้ทันทีว่านี่คือหมา (ไม่ได้คิดในใจก่อนว่า Dog เท่ากับ หมา) เพราะมันเป็นคำที่เจอบ่อยจนชิน

เช่นเดียวกับวิธีเรียนอังกฤษที่ผมกำลังจะบอก ให้ฟังจนชิน ฟังจนไม่ต้องแปลภาษาในใจ แต่ได้ยินแล้วเข้าใจทันที

อีกสิ่งหนึ่งที่สำคัญ

คลิปที่มีสอน Sentense อย่าเพิ่งไปดูนะ อยากเข้าใจภาษาเร็ว อย่าเพิ่งไปดูไวยากรณ์