ย้อนเวลากลับไปหา Silly Fools

ในช่วงที่เพลงร็อคในไทยรุ่งเรือง ก็ต้องย้อนไปช่วงที่ผมอยู่ ม.ปลาย ก็สักสิบกว่าปีก่อน ช่วงนั้นมีวงดังๆมากมาย เช่น กะลา, แคลช, บิ๊กแอส, ลาบานูน,แบล็คเฮด, โลโซ ฯลฯ และวงที่ผมชอบที่สุดวงหนึ่งคือ Silly Fools เป็นวงที่ทำเสียงดนตรีได้ล้ำสมัยมาก ถึงวันนี้ผมว่ายังไม่ตกยุค แต่เสียดายว่าเขาแยกวงกันไปก่อน

จุดเด่นของ Silly Fools นอกจากเป็นเพลงร็อคล้ำสมัย เนื้อหาในเพลงค่อนข้างมีเอกลักษณ์ ไม่ใช่แค่เรื่องรักๆใคร่ๆ แต่มีความแดกดันอันเป็นลักษณ์เฉพาะ อย่างเพลง น้ำลาย จี๊จ๊ะ แล้วแต่แป๊ะ ฯลฯ

และความไม่เหมือนใครของวงนี้คือการทำมิวสิควีดีโอ ทำได้ถือว่าแปลกใหม่มากๆ (หากไปเทียบกับในสมัยนั้น) สำคัญคือเป็นวงที่เลียนแบบได้ยากครับ ทั้งเสียงนักร้องและเสียงดนตรี คือเสียงของพี่โตมันทรงพลังมากครับ และดนตรีแทบทุกเพลงจะมีลูกเล้นที่ล้ำสมัย …การแยกวงในครั้งนั้น เหมือนทำให้ทุกอย่างมันดรอปลง ไม่ว่าจะเป็นแฮงแมนนักดนตรีใหม่หรือซิลลิฟูลกับนักร้องใหม่ ยังงัยก็ไม่เท่าซิลิฟูลวงเดิม

ผิดที่ไว้ใจ