สำหรับผมนะ “เว็บโป๊” เป็นอะไรที่หาง่ายสุดๆ แค่พิมพ์คำไม่กี่ตัวอักษรบน Google เราก็จะได้ในสิ่งที่ต้องการมาแบบง่ายๆ  มันหาง่ายและมีอะไรมากกว่า “คลิปนมสงกรานต์สีลม” ที่โดนแบนอีกนะ

สืบจากช่วงสงกรานต์เดือนที่แล้ว ที่มีข่าวว่าคนโพสคลิปนทสีลมแล้วอาจโดนจับ และก็มีเว็บบิทที่โดนปิด เพราะมีคลิปนมสีลม และก็มีอีกเว็บหนึ่ง…ผมจำชื่อเว็บไม่ได้  แต่เว็บเขาต้องโดนคดีจะถูกปิด ในข้อหาที่มีสมาชิกบางคน โพสสื่อลามกลงเว็บ  และเท่าที่ทราบนั่นเป็นเพียงเพราะการดูแลไม่ทั่วถึงของเจ้าของเว็บ และมันเป็นส่วนน้อยเท่านั้น

หรือแม้แต่ฉากล่อแหลมในละครเรยา ฉากเลิฟซีนในภาพยนตร์ที่เอามาฉายในละคร แล้วถูกตัดออก ผมคิดว่ามันคือมันคือ 0.00000000000000000000001% หารด้วยล้าน ของคอนเทนต์ทั้งหมดที่มนุษย์เราจะหาได้ เพราะมันน้อยมากๆๆๆๆ กับสิ่งที่ผมจะนำมาให้ดูต่อไปนี้

เอาง่ายๆ ผมค้นคำว่า “หี” คำนี้ไม่สุภาพเท่าไหร่นะ เอาไว้พูดกันในหมู่เพื่อนสนิท หรือเพื่อนในเว็บบอร์ดใต้ดิน ลองพิมพ์คำนี้ใน Google ก็จะเจอผลการค้นหาที่มีมากถึง 8,310,000 รายการ นี่แค่คำนี้คำเดียวนะเนี่ย ยังมีคำอื่นๆที่เกี่ยวข้องอีกมากมาย

ที่ผมยกมาเนี่ย จะบอกว่าสื่อลามกจกหำเปรต มันหาง่ายแค่เวลาไม่กี่นาที ยิ่งโดยสังคมปัจจุบัน ผู้คนเข้าถึงอินเตอร์เน็ตได้ง่ายแบบเล่นได้ที่ไหนก็ได้ แค่มี Edge 3G Wifi

นี่คือคำค้นหาที่เกี่ยวข้อง แต่ละคำดูไม่ธรรมดาเลย  …มันสะท้อนอะไร…Google บอกอะไรเราอยู่

…ภาพของสังคมไทยเมืองพุทธ เมืองที่เรื่องเพศเป็นเรื่องไม่เหมาะสม ที่สื่อสังคมพยายามวาดไว้ ช่างแปรผกผันกับโลกออนไลน์เสียจริง หรือมันเป็นความจริงที่ต่างคนก็รู้อยู่ในใจ เพียงแต่ไม่ใช่สิ่งที่จะเอามาพูดกันทั่วไป

การทำเว็บโป๊เปลือย อนาจาร แน่นอนว่าเป็นเรื่องผิดกฏหมาย แต่สิ่งที่เห็นล่ะ มันคืออะไร มันหมายความว่าการแก้ปัญหาของกระทรวง  ยังไม่ตรงจุด หรือเพราะเป็นความตั้งใจที่จะเลย

หรือว่าไกล้จะถึงเวลาที่ว่า เรื่องแบบนี้มันห้ามกันไม่ได้ ควรจะยอมรับว่า “มันมีอยู่จริง” ยอมรับว่ามันไม่ใช่ปัญหา เพราะมันห้ามไม่ได้แล้วเรื่องแบบนี้  ความรู้สึกมันกล้ำๆกลึ่งๆ แล้วยิ่งมาเห็นเว็บอื่นโดนปิดเพราะเรื่องนี้ คุณเคยเข้า Google แล้วค้นหาบ้างไหม  อะไรคือมาตราฐานการจัดการสื่อ