แต่พอแม่เริ่มเตือน(ซึ่งพ่อก็เตือนมาก่อนนานแล้ว)ว่าให้ระวังเบาหวาน ก็เลยเริ่มคิดแล้วว่าถ้ากินแบบนี้ต่อไปจะต้องเป็นเบาหวานแน่ๆ และคนในบ้านแทบไม่มีใครกินน้ำชาเขียวเลย(ยกเว้นชาเขียวปั่นในบางโอกาส)

ชาเขียวรสที่ผมชอบคือชาเขียวรสมะนาว เป็นรสที่มีน้ำตาลมากกว่ารสอื่นๆด้วย เฉพาะขวด 20 บาท จะมีน้ำตาลประมาณ 10 ช้อนชา (ขณะที่คนเราไม่ควรกินเกิน 6 ช้อนชาต่อวัน หรืออย่างมากก็ 8 ช้อนชาสำหรับผู้ที่ต้องใช้พลังงานมาก ..อันนี้สำนักโภชนาการบอกมา)

เฉพาะชาเขียวยังมีน้ำตาลมาก ไหนจะอาหารและขนมอื่นๆ ซึ่งมันก็ต้องมีน้ำตาล หากดื่มชาเขียวขวด 20 บาทขวดเดียว พร้อมกินอาหารอื่นๆด้วยจะเท่ากับกินน้ำตาลมากกว่ากำหนด 2-3 เท่า

ส่วนตัวเป็นคนไม่อ้วน กินมากแค่ไหนก็ไม่อ้วน แต่เท่าที่รู้คนผอมก็เป็นเบาหวานได้..ตรงนี้ผมค่อนข้างกังวล คนที่เป็นเบาหวานเท่าที่รู้เขาต้องระหว่างเรื่องแผลมาก แผลจะหายยากแล้วอาจต้องตัดอวัยวะนั้นทิ้ง และแม่บอกอีกว่าถ้าเป็นเบาหวานต้องกินยาตลอดชีวิต(อันหลังนี้ไม่แน่ใจว่าจริงหรือเปล่า)

ผมยังไม่พร้อมจะเป็นเบาหวาน ถ้าต้องเอาเงินไปจ่ายค่ายาผมต้องจนแน่ๆ เพราะกำลังอยากได้กล้อง Fuji-X-T1 รอเคลียร์หนี้สินเสร็จจะเก็บตังค์ผ่อนกล้อง เอามาถ่ายรูปหารายได้เสริม ถ้ามาเป็นเบาหวานความฝันพังทลาย

และการไม่กินชาเขียวก็ประหยัดเงินได้อย่างตำเดือนละ 900 บาท ลองไม่กิน 1 ปีจะประหยัดเงินได้ 10,800 บาท(เพิ่งรู้ว่ามันมากมายขนาดนี้)

ยังไม่รู้ว่าจะทำได้หรือป่าวนะ ไม่กินชาเขียวร้านสะดวกซื้อครบ 1 ครบ เดี๋ยวครบ 3 เดือนจะมารายงานอีกครั้ง

ในทางการตลาด โออิชิ กับ อิชิตัน จะฟัดเหวี่ยงยังงัยผมไม่ขออธิบายนะ …ส่วนตัวกินน้ำชาเขียวมานาน กินแต่แบบที่ขายเป็นขวดตามตู้นะ สองยี่ห้อที่กินอยู่บ่อยๆ คือ โออิชิ กับ เพียวริคุ  แต่การมาของ อิชิตัน ถือว่าทำได้เหนือกว่าความคาดหมาย ด้วยรสชาติที่แตกต่าง   แต่รู้สึกว่าของอิชิตันจะกลมกล่อมกว่า

ฝั่งโออิชิ ประกอบด้วยชาเขียวสามรสหลักๆ คือ ต้นตำหรับ  รสน้ำผึ้งผสมมะนาว รสข้าวญี่ปุ่น รสไม่มีน้ำตาล  รสพืช  รสชาเขียวผสมคลอโรฟิล  นอกจากนั้นยังมีขายเป็นกล่อง รสสตอเบอรรี่  รสน้ำผึ้งมะนาว รสต้นตำหรับ รสข้าวญี่ปุ่น รสโกจิเบอรรี่  จะเห็นได้ว่าชาเขียวฝั่งโออิชิ หลากหลายมาก  แต่ที่ผมชอบที่สุดคือรสน้ำผึ้งมะนาว  ดื่มตอนอากาศร้อนๆ  แต่รุ้สึกจะฝาดคอไปหน่อย รสที่เคยกินบ่อยคือรสข้าวญี่ปุ่นที่ชอบเพราะมันแปกดี ไม่นึกว่าจะเอาข้าวมาผสมกับชาเขียวได้ แต่รสที่ไม่ค่อยชอบคือต้นตำหรับมันขมๆ ส่วนรสอื่นๆ นานๆทีจะได้ลอง เพราะร้านค้าไกล้บ้านไม่มีขาย

สำหรับอิอิตัน เพิ่งออกชาเขียวมาสามรส คือ รสดั้งเดิม, รสน้ำผึ้งผสมมะนาว และรสเก๊กฮวย  แม้ว่าจะออกมาแค่สามรส แต่ผมรู้สึกได้ถึงคุณภาพที่แปลกใหม่ ไปจากโออิชิ ตรงที่มีความหอม ไม่ขม และไม่ฝาด คือมันกลมกล่อมน่ะ ต่างไปจากโออิชิ ไม่ใช่ว่าไม่อร่อยนะ แต่ความกลมกล่อมมันต่างกันชัดเจน เวลากินชาเขียวรสชาติดีไม่ดีผมวัดตรงนี้ล่ะ แต่ของโออิชิจะจัดจ้านกว่าในเรื่องของความเป็นชาเขียวต้นตำหรับ

อย่างไรไม่ขอฟันธง ว่าอะไรดีกว่า อะไรไม่ควรซื้อมากิน ผู้บริโภคตัดสินกันเอง  แต่ถ้าอยากจะเข้าถึงรสชาเขียวมากกว่าแนะให้ซื้อแบบที่ใช้สำหรับชง หรือไปกินตามร้านอาหารญี่ปุ่น ถ้าจะสะดวกขึ้นมาหน่อยก็จะเป็นร้านชา เครื่องดื่ม ที่มีอยู่ทั่วไปริมฟุตบาท  แต่สะดวกสุดก็ชาเขียวตามตู้ พกไปกินได้ทุกที่

ภาพประกอบจาก 7eleven.in.th